کــاش می شد لحظه ها را تازه کرد قـلـب را از عـشـقـها دیـــوانـــه کـرد کـاش می شـد دست در دسـتـان هم درد و غـم را خـــارج از ایـــن خـــانه کـرد کـــاش می شـد عشق را معنـا کنیم بـعـد آن هـــر زمــان نجـــوا کـنـیـم کاش می شد در حیــاط خـانـه مان باغ را پر از گــل میـنـا کنـی
